-
1 хәтер
сущ.1) па́мять || па́мятныйкүрү хәтере — зри́тельная па́мять
яхшы хәтер — хоро́шая па́мять
хәтер дәфтәре — записна́я (па́мятная) кни́жка
хәтерем начар — па́мять у меня́ плоха́я
2) местно-вр. п. хәтердә, хәтеремдәа) предик. по́мню, по́мнитсяаны күргәнем хәтеремдә — по́мню, как я его́ ви́дел
б) в знач. вводн. сл. по́мнится, припомина́етсяхәтеремдә, бу хәл кич белән булган иде — по́мнится (мне), де́ло бы́ло ве́чером
••хәтер калдыру — обижа́ть/оби́деть
хәтер калдырырлык — оби́дный
хәтер калу — обижа́ться/оби́деться
хәтергез калмасын — не в оби́ду будь ска́зано, не обижа́йтесь
хәтер калучанлык — оби́дчивость
хәтер саклау — стара́ться не обижа́ть, не огорча́ть
хәтер чуалу — станови́ться рассе́янным, забы́вчивым
хәтергә килү — приходи́ть/прийти́ в го́лову, вспомина́ться/вспо́мниться, припо́мниться; восстана́вливаться/восстанови́ться в па́мяти, всплыть в па́мяти
хәтергә сеңү (сеңеп калу) — вре́заться в па́мять, хорошо́ запо́мниться
хәтергә төшерү — см. хәтергә китерү
хәтердә булу — по́мниться; храни́ться, сохраня́ться/сохрани́ться в па́мяти
хәтердә саклау (тоту) — по́мнить (что-л., о чём-л.), запо́мнить (что-л.), (со)храни́ть (держа́ть) в па́мяти (что-л.)
хәтердән чыгару — забыва́ть/забы́ть, позабы́ть, запа́мятовать; вы́бросить из головы́
хәтердән чыгу — забыва́ться/забы́ться, позабы́ться; стира́ться/стере́ться в па́мяти
хәтере калучан — оби́дчивый
хәтерен күрү (табу) — угожда́ть/угоди́ть (кому-л.)
хәтеренә төшерү — напомина́ть/напо́мнить (кому-л. о чём-л.)
- хәтер сандыгыхәтерең бар булсын — (говорится человеку, который (что-л.) забыл и не может вовремя вспомнить) дай бог па́мяти
- хәтергә алу
- хәтергә беркетү
- хәтергә китерү
- хәтердә калдыру
- хәтердә калу
- хәтере өчен
- хәтере өчен генә
См. также в других словарях:
һуш — и. 1. Аң һуш югалу, һушсыз хәлдә булу 2. Акыл, уйлау сәләте һушым дөрес иде 3. Хәтер, зиһен. ҺУШ КИТҮ (АВУ) – 1) Һушны югалту, һушсыз булу 2) Аңгы миңге хәлдә булу, нәр. б. уйларлык, эшләрлек хәлдә булмау 3) Акылдан язу 4) Бик нык соклану; ис… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шунда — а. 1. Шул алмашлыгының урын вакыт килеше формасы; алда әйтелгән исемне алмаштырып килә һәм җөмләдә хәл функциясен үти: шул җирдә, шул урында. Нин. б. мәсьәлә, эш, күренеш яки әйберне аеруча басым ясап күрсәтергә кирәк булганда кулланыла бөтен… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
